Het NWWI heeft een taxatierapport gevalideerd. Vier weken later wordt het rapport op verzoek van de geldverstrekker ontkoppeld en zijn aanvullende vragen gesteld aan de taxateur. Na diens reactie is het rapport vervallen verklaard. De taxateur legt de kwestie voor aan de Geschillencommissie.

Het NWWI erkent dat de validatie te snel is afgegeven en licht toe dat de financier haar erop wees dat de waardering ruim € 200.000 hoger was dan de vraagprijs en de koopsom. In reactie op de nadere vraag naar de afwijkende vraagprijs en de marktwaarde, meldde taxateur: “Omdat de woning al leeg staat en verkopers snel wilden verkopen en eerdere verkopen die niet doorgingen, is de marktwaarde hoger dan de vraagprijs.” Het NWWI stelt vast dat de woning zes weken te koop stond en concludeerde vervolgens dat de gebruikte referenties de getaxeerde waarde onvoldoende konden onderbouwen. Ook is onduidelijk hoe rekening gehouden is met de staat van onderhoud.

De Geschillencommissie stelt voorop dat er in het algemeen vanuit mag worden gegaan dat een validatie door het NWWI wordt verstrekt na een zorgvuldig validatieproces en overweegt dat een validatie niet lichtvaardig kan worden ingetrokken.

Gelet op onderstaande overwegingen, oordeelt de Geschillencommissie dat de validatie – al verdient het proces geen schoonheidsprijs – terecht is ingetrokken en wijst zij de verzoeken af:

• Het NWWI heeft geconstateerd dat het validatieproces niet goed was verlopen, nadat zij door de geldverstrekker was gewezen op diverse onduidelijkheden.
• Gezien de omstandigheden, waarbij de woning met een vraagprijs van € 235.000 na zes weken is verkocht voor € 220.000 en gewaardeerd werd op € 465.000 met sterk afwijkende referenties terwijl sprake was van achterstallig onderhoud, is de validatie hier terecht (tijdelijk en na reactie van de taxateur definitief) ingetrokken.
• Taxateur stelt dat het NWWI onder druk van de geldverstrekker de validatie heeft ingetrokken. De Geschillencommissie overweegt dat de taxateur terecht opmerkt dat een dergelijke beslissing niet aan een geldverstrekker is, maar aan het NWWI. Dat het NWWI in de klachtafhandeling van 9 mei jl. stelt dat ‘het rapport op verzoek van de geldverstrekker’ is ontkoppeld, is dan ook een onjuiste en ongelukkige formulering.
• Een taxatierapport dient een zo volledig mogelijke onderbouwing van de waarde te bevatten; nu in deze situatie het taxatierapport was ontkoppeld, nadat er vragen waren gerezen over de onderbouwing, had de taxateur deze vragen volledig en zo uitvoerig mogelijk moeten beantwoorden. Het is niet aan het NWWI om daarna aan taxateur te vragen of er nog meer informatie is; het is aan de taxateur om de waarde zo inzichtelijk en volledig mogelijk te onderbouwen.
• Voor schadevergoeding biedt het reglement geen ruimte en het taxatierapport dient duidelijk te maken wat de conclusies uit het bouwkundig rapport zijn. Alleen verwijzen naar de bijlagen is daarvoor onvoldoende, omdat een taxatie zorgvuldig en transparant dient te zijn, zoals onder meer is vastgelegd in artikel 12 van het Reglement Gedrags- en Beroepsregels.