Een taxateur legt op 7 november 2022 een concepttaxatierapport voor aan het NWWI. De taxateur heeft de woning ruim een jaar eerder ook al getaxeerd. Ten opzichte van de vorige taxatie valt de waardering lager uit. Het NWWI stelt een aantal vragen over de gecorrigeerde verkoopprijs van de referenties die de taxateur gebruikt heeft bij de waardering. Na twee verbetervoorstellen wijst het NWWI het rapport geheel af. Het NWWI vindt dat de gestelde waardering niet aannemelijk is gemaakt.

De taxateur dient een interne klacht in. Hij vindt dat het NWWI ten onrechte vraagt om een (geschreven) bron voor de aanpassing van de verkoopprijzen van de referenties. De taxateur vindt dat hij de aanpassing kan onderbouwen met verwijzing naar zijn marktkennis en ervaring. Ook vindt de taxateur het vreemd dat een ander taxatierapport, een dag na het vervallen van zijn rapport, wél geaccepteerd is. Dit rapport is namelijk deels onderbouwd met dezelfde aangepaste referentietransacties. De taxateur vraagt ook opnames van telefoongesprekken met het NWWI op en stelt het NWWI aansprakelijk.

Het NWWI wijst de interne klacht af. Volgens het NWWI heeft de taxateur de verkoopprijzen van de referenties aangepast met onderling verschillende percentages, terwijl de verkoopdata wel dichtbij elkaar liggen. Het NWWI vindt dat zij terecht om een toelichting daarop heeft gevraagd. De verwijzing van de taxateur naar zijn plaatselijke kennis is daarvoor te algemeen. Daarom blijft het NWWI erbij dat de waardering onvoldoende aannemelijk is gemaakt. Het NWWI wijst aansprakelijkstelling af.

De taxateur blijft ontevreden en legt het geschil voor aan de Geschillencommissie Validaties.

De Geschillencommissie verwijst ook naar het Addendum. Daarin is vastgelegd dat bij een referentie met een transactiedatum langer dan een jaar geleden, een indexerende toelichting van de taxateur nodig is. Het is dan ook terecht dat het NWWI daar om gevraagd heeft. Omdat een waardering navolgbaar moet zijn, is een enkele verwijzing naar de eigen kennis en deskundigheid van de taxateur niet genoeg. Daarmee wordt volgens de Geschillencommissie niet inzichtelijk gemaakt waarom de indexering is aangepast en waarom de aangepaste percentages onderling verschillen.

De Geschillencommissie geeft het NWWI dan ook gelijk. De validatie is terecht afgewezen.

De Geschillencommissie begrijpt wel dat er irritatie is ontstaan over het andere rapport en dat de taxateur daarover navraag heeft gedaan.

De kern van het geschil is dat de taxateur onvoldoende heeft onderbouwd waar zijn aanpassing van de indexering op gebaseerd is. Dat betekent niet dat de marktwaarde of de indexering onjuist is, maar wel dat deze niet controleerbaar is en daardoor niet aannemelijk is gemaakt.