Uitspraak in eerste aanleg: Ook bij desktoptaxatie is navolgbare referentieanalyse nodig

Klager is in hoger beroep gegaan na de uitspraak in eerste aanleg. In eerste aanleg is de klacht gegrond verklaard en heeft het tuchtcollege de Register-Taxateur een waarschuwing opgelegd.

Klager vindt dat het tuchtcollege ook in had moeten gaan op de vraagtekens bij de deskundigheid van de Register-Taxateur, omdat de taxatie buiten het werkgebied viel. Ook had het tuchtcollege volgens klager in moeten gaan op de algemene discussie over desktoptaxaties. Tot slot vindt klager dat er geen verzachtende omstandigheden waren.

In hoger beroep stelt de taxateur hiertegenover dat de klager niet ontvankelijk had moeten worden verklaard, want hij beroept zich op algemeen belang en niet op zijn eigen belang.

Verder wijst de taxateur erop dat de regelgeving van NRVT ten aanzien van de werkgebiedregeling is aangepast. Niet de vestigingsplaats is bepalend, de benodigde kennis kan ook anders worden aangetoond. Het tuchtcollege moet volgens de taxateur niet ingaan op algemene vragen, maar op de vraag of het taxatierapport waar de klacht over gaat voldoet.

Het tuchtcollege overweegt dat de klager inderdaad is ingegaan op het algemeen belang. Dat is voorbehouden aan NRVT (die hier geen partij is). Klager is echter opdrachtgever van de taxatie en is eigenaar van de getaxeerde woning. Hij heeft een financieel belang i.v.m. financiering en is daarom dus belanghebbende.

Over de plaatselijke bekendheid oordeelt het tuchtcollege dat de afstand inderdaad niet alleen bepalend is, maar dat de plaatselijke bekendheid ook uit andere omstandigheden kan blijken. De taxateur heeft dat in het verweerschrift uitgebreid toegelicht. Het tuchtcollege heeft geen reden daaraan te twijfelen.

Op de algemene discussie over desktoptaxaties gaat het tuchtcollege niet in, dat is niet de taak van het tuchtcollege. Het tuchtcollege heeft slechts op basis van een ingediende klacht te beoordelen of een specifiek rapport aan de regelgeving voldoet. Het eerder gegeven oordeel, dat de waardering in het rapport onvoldoende is onderbouwd en het rapport daarom niet inzichtelijk en navolgbaar is en de taxateur hiermee het fundamentele beginsel van zorgvuldigheid en transparantie heeft geschonden, is in hoger beroep niet bestreden en blijft in stand.

Ook de maatregel blijft in stand. De taxateur heeft gewezen op persoonlijke omstandigheden en op de mogelijke onduidelijkheid over de desktoptaxaties. Daarom is de waarschuwing terecht opgelegd.

De uitspraak wordt in hoger beroep dan ook bekrachtigd.