Er is een taxatierapport opgesteld in het kader van een erfenis. Klager vindt dat de taxateur de staat van de woning onterecht als ‘redelijk’ heeft aangemerkt, er is sprake van veel serieuze gebreken. Ook wordt een direct aangrenzend perceel met sloopauto’s niet genoemd bij bedreigingen. Ook begrijpt klager niet waarom de referenties in de modelwaarden niet hetzelfde zijn als die van de taxateur.

Deze fouten hebben volgens klager geleid tot een veel te hoge waarde. De taxateur heeft geweigerd fouten te herstellen, maar heeft wel contact gehad met de stiefzoon van klager, waaruit volgens klager blijkt dat de taxateur niet integer heeft gehandeld.

De taxateur erkent dat het taxatierapport slordigheidsfouten bevat. Hij had het schilderwerk als matig moeten aanmerken en heeft het bouwjaar van de cv-ketel verkeerd ingevuld. Dat er de komende vijf jaar geen onderhoudskosten noodzakelijk waren, is ook een slordigheid. Voor het overige staat hij nog achter de kwalificatie van de staat van onderhoud als redelijk.

Hij heeft aangeboden de fouten aan te passen, maar dat zou geen invloed hebben op de waarde van de woning. Hij heeft een aantal malen een uitgebreide telefonische toelichting op het rapport gegeven en per e-mail vragen beantwoord. Hij vindt dat hij daarmee transparant is geweest. Met de stiefzoon van klager heeft hij slechts één keer telefonisch contact gehad. Hij vindt dat hij als redelijk handelend en vakbekwaam taxateur heeft gehandeld.

Het tuchtcollege overweegt op grond van het dossier en de erkenning van de taxateur, dat de staat van onderhoud op onderdelen niet juist is weergegeven. Ook had hij beter moeten uitleggen waarom hij bepaalde bouwkundige onderdelen als redelijk aanmerkte, ondanks de zichtbare gebreken. Dat hij hiermee rekening heeft gehouden, in de vergelijking met de referentiepanden, blijkt niet uit het rapport. Het rapport voldoet op deze punten niet aan de vereisten van zorgvuldigheid en transparantie. Het tuchtcollege herhaalt dat bij een gevoelige kwestie als een erfenis, een taxateur extra moet opletten dat hij een rapport oplevert dat niet bijdraagt tot (verdere) onenigheid tussen de erfgenamen. Ook had de taxateur het rapport moeten aanpassen om zijn fouten te herstellen, zelfs als klager daar geen prijs op stelde.