In een audit worden twee taxatierapporten beoordeeld. NRVT constateert dat er nogal wat ontbreekt in de rapporten. Zo ontbreken voldoende en juiste referenties, berekening(en) en belangrijke bijlagen. Hierdoor zijn de berekeningen en opbouw van de geschatte waarde niet inzichtelijk en de overwegingen van de taxateur voor een derde niet te volgen.

De taxateur is zich bewust van de gemaakte fouten en heeft dit ook onmiddellijk toegegeven aan de auditor. Na de audit heeft de taxateur nooit meer dit soort (verkorte) rapporten uitgebracht. De taxateur betwist niet de door NRVT geuite klacht, maar wel de wijze waarop deze wordt beoordeeld door NRVT. De context waarbinnen de taxateur tot de opstelling is gekomen, is niet afdoende in het rapport weergegeven. Het tweede rapport is tot stand gekomen in samenspraak met de tussenpersoon voor de hypotheek en is nooit bedoeld geweest om naar de bank te sturen.

Het tuchtcollege is het met NRVT eens dat de rapporten niet naar behoren zijn ingericht en summier zijn gemotiveerd, waardoor essentiële gegevens ontbreken over de onderbouwing van de waarde.

Het tuchtcollege herhaalt maar weer dat het doel van een inzichtelijk en transparant taxatierapport niet is dat de taxateur weet hoe hij tot een waardering is gekomen, maar dat ook anderen dat kunnen volgen, zodat aan een taxatierapport in het maatschappelijk en economisch verkeer vertrouwen kan worden ontleend.    

Het niet voldoen aan de regelgeving van NRVT, met name de beginselen van zorgvuldigheid, transparantie, vakbekwaamheid en professioneel gedrag, maakt dat de taxateur zich klachtwaardig heeft gedragen.

Hoewel de taxateur erkent fouten te hebben gemaakt, lijkt de taxateur de gemaakte fouten te bagatelliseren en de ernst van de tekortkomingen niet te onderkennen.

Het tuchtcollege oordeelt de klacht gegrond en legt de maatregel van berisping op.