Een taxateur stelt een taxatierapport op van een woning in het kader van een echtscheiding. Het NWWI weigert het rapport te valideren, omdat de waardering te veel afwijkt van een eerder taxatierapport. Klager denkt dat de taxateur op een hogere waarde is uitgekomen op verzoek van de ex-partner, die zou precies op het gewaardeerde bedrag hebben gehoopt.

De taxateur zegt dat hij er niet van op de hoogte was dat er een ander rapport bestond, dat hebben zijn opdrachtgevers hem ook niet gemeld. Hij veronderstelt dat de eerdere taxatie geen rekening gehouden heeft met een verleende vergunning voor een tiny house. Hij heeft – toen bleek dat zijn rapport niet zou worden gevalideerd – de opdracht teruggegeven. 

Het tuchtcollege oordeelt dat er onvoldoende aannemelijk is geworden dat sprake is geweest van belangenverstrengeling dan wel de schijn daarvan. Een groot verschil maakt nog niet dat een waardering niet juist is. De toelichting van de taxateur waarom hij tot een andere waardering is gekomen, komt het tuchtcollege niet onaannemelijk voor. Dat de taxateur buiten de klager om contact heeft gehad met de ex-partner, is onvoldoende onderbouwd. Ook andere verwijten over het bevestigen van de opdracht en het tijdsverloop, volgt het tuchtcollege niet,

Al met al oordeelt het tuchtcollege dat niet is gebleken dat de taxateur regels heeft overtreden. Daarom is de klacht ongegrond.