Een gemeentelijke samenwerking dient een klacht in over tientallen taxatierapporten van één taxateur. Deze rapporten zijn ingediend in bezwaarprocedures in het kader van de Wet WOZ. De rapporten voldoen niet aan de NRVT-eisen, zijn niet door de taxateur zelf opgesteld en zijn in feite waardeverklaringen in plaats van taxatierapporten. Ook vindt klager dat de taxateur niet onafhankelijk is omdat zijn vergoeding plaatsvindt op basis van no cure no pay.

De taxateur voert onder andere aan dat klager niet-ontvankelijk moet worden verklaard omdat deze geen belanghebbende is. De taxateur vindt ook dat no cure no pay niet betekent dat de waarde van zijn rapportages beïnvloed wordt. Hij erkent dat zijn rapporten in 2020 tekortschoten ten opzichte van de Praktijkhandreiking WOZ van NRVT. Daarom heeft hij een nieuw modelrapport ontwikkeld.

Het tuchtcollege overweegt dat een belanghebbende iemand is die belang heeft bij de taxatie van een pand. Dat geldt ook voor overheidsorganen, zoals gemeenten en daaraan verbonden instellingen zoals klager, die zijn belast met de uitvoering van het heffen van de gemeentelijke belastingen en in dat kader te maken hebben met in bezwaar- en beroepschriftprocedures ingebrachte taxaties. Daardoor worden zij in hun belangen geraakt door de ter zake opgestelde taxatierapporten.

Verder overweegt het tuchtcollege dat de taxateur heeft erkend dat zijn taxatierapporten niet voldoen aan de eisen van de praktijkhandreiking. De taxateur had beter kunnen kiezen voor een taxatieverslag, nu het ging om de bezwaarfase.

Het is het tuchtcollege niet aannemelijk geworden dat het vergoeden op basis van no cure no pay direct betekent dat het honorarium direct afhankelijk is van de getaxeerde waarde.

De klacht is gegrond en het tuchtcollege acht een berisping een passende maatregel.