Uitspraak in eerste aanleg: Terugkoopregeling, aangebrachte verbeteringen en meetinstructie

Klager heeft zijn woning in 2009 gekocht met de koopgarantregeling. In 2022 wil klager de woning terugverkopen. Daarvoor wordt een taxatierapport opgesteld. Klager is het niet eens met de waarde.

Het tuchtcollege in eerste aanleg heeft geoordeeld dat de klacht ongegrond is. De taxateur heeft een inzichtelijk en voldoende onderbouwd taxatierapport opgesteld dat voldoet aan de door NRVT gestelde vereisten.

Klager voert in hoger beroep verschillende gronden aan. Zo heeft klager veel verbeteringen aan de woning doorgevoerd dan wel laten doorvoeren; de waardevermeerdering van deze verbeteringen is niet of onvoldoende meegenomen in het terugkoopaanbod. Er is sprake van een verkeerde volgorde van het invoeren van de variabelen in de terugkoopformule, waardoor klager wordt benadeeld. Daarnaast stelt klager dat de verbeteringen die hij heeft aangebracht tot een hogere waarde zouden moeten leiden.  

Het tuchtcollege overweegt dat hetgeen door klager in hoger beroep is aangevoerd overeenkomt met wat in eerste aanleg is aangevoerd en er geen nieuwe stellingen of nieuwe onderbouwing zijn. In feite stelt klager niet meer dan dat hetgeen door hem in eerste aanleg is aangevoerd tot een andere beoordeling door het tuchtcollege had moeten leiden. Het tuchtcollege in hoger beroep komt evenwel tot het oordeel dat in eerste aanleg juist en op goede gronden is beslist.

Het tuchtcollege in hoger beroep merkt nog wel op dat het voor de navolgbaarheid van het taxatierapport beter zou zijn geweest als de dakkapel en het feit dat sprake is geweest van een uitbreiding met 15 m2, nadrukkelijk onder O waren genoemd. Echter, in het rapport – met name in de referentievergelijking – wordt duidelijk dat deze feiten mee zijn genomen in de waardering. Het tuchtcollege verbindt hier derhalve geen nadere conclusies aan.

Het tuchtcollege in hoger beroep bevestigt de uitspraak in eerste aanleg.