Uitspraak in eerste aanleg: Taxeren door interne taxateur Belastingdienst: bijzonder uitgangspunt van inspecteur moet in rapport

In eerste aanleg heeft het tuchtcollege geoordeeld dat de taxateur, in dienst bij de Belastingdienst, in het taxatierapport had moeten opnemen dat er sprake was van een bijzonder uitgangspunt. De klacht was daarom gegrond, maar er werd geen maatregel opgelegd.

De kern van de klacht in hoger beroep is, net als in eerste aanleg, of de taxateur de grond als bosgrond heeft mogen waarderen en of hij, door dat te doen, zich aan de voor hem als Register-Taxateur geldende regelgeving heeft gehouden.

Het tuchtcollege overweegt ook in hoger beroep dat de taxateur de grond als bosgrond heeft mogen taxeren. Dit was ook de opdracht van de inspecteur van de Belastingdienst. Daarnaast is op geen enkele wijze gebleken dat de taxateur zich bij het opstellen van het rapport heeft laten beïnvloeden door de inspecteur. Dat de taxateur in dienst is bij de Belastingdienst, betekent niet dat hij niet op onafhankelijke, objectieve en onpartijdige wijze een taxatierapport kan opstellen. Intern is bij de Belastingdienst sprake van gescheiden diensten. De taxateur opereert onafhankelijk en is over het inhoudelijke werk geen verantwoording verschuldigd aan de dienstonderdelen die zijn betrokken bij de belastingheffing.

Daarna overweegt het tuchtcollege in hoger beroep dat een Register-Taxateur in dienst bij de Belastingdienst uiterst zorgvuldig en transparant te werk moet gaan. Hij moet zich er bewust van zijn dat het rapport door de inspecteur van de Belastingdienst zal worden gebruikt voor het opleggen van een belastingaanslag en moet er dan ook voor zorgen dat zijn rapport duidelijk is.

Doordat de taxateur niet expliciet heeft vermeld dat er sprake was van een bijzonder uitgangspunt – namelijk dat het hier ging om landbouwgrond die getaxeerd werd als bosgrond – kan onduidelijkheid ontstaan. Op dat punt heeft de taxateur zich niet voldoende gehouden aan de beginselen van transparantie en zorgvuldigheid.

Dat dit punt geen onderdeel was van de klacht, volgt het tuchtcollege in hoger beroep niet. De klacht mocht in de reactie op het verweerschrift worden uitgebreid, omdat de taxateur hierop nog schriftelijk en mondeling heeft kunnen reageren. Daarom zijn de belangen van de taxateur niet geschaad.  

Ook in hoger beroep blijft de klacht gedeeltelijk gegrond, maar de taxateur krijgt in hoger beroep wel een maatregel opgelegd, namelijk een waarschuwing.