Nadat de taxateur het taxatierapport heeft afgerond, blijkt dat hij een zolderverdieping is vergeten. Klagers wijzen hem hierop, maar de communicatie verloopt volgens hen moeizaam en traag. Vervolgens wijzigt de taxateur de totale gebruiksoppervlak van 170 m² naar 207m². Nadat de taxateur het rapport heeft aangepast, klopt het volgens klagers nog steeds niet; alleen de oppervlakte is aangepast. In de referentievergelijking staat nog steeds dat de woning kleiner is dan de referentie, terwijl dat niet klopt met de aangepaste oppervlakte.

In zijn verweer zegt de taxateur dat hij tijdens de opname geconcludeerd had dat de zolder onvoldoende daglicht had, zodat hij dit als inpandige ruimte heeft aangemerkt. Dat was dan ook zijn eerste reactie op de opmerkingen van klagers. Toen hij vervolgens zijn aantekeningen doornam, merkte hij dat hij de hele tweede verdieping niet had opgenomen in het taxatierapport. Daarom heeft hij een nieuwe opname gepland en het taxatierapport aangepast. Hij zag echter geen aanleiding om de waarde aan te passen. Hij had de tweede verdieping immers wel gezien en meegenomen in de waardering. De taxateur vindt dat hij wel adequaat heeft gereageerd.

Het tuchtcollege overweegt dat de klacht betrekking heeft op het totale taxatieproces en op de kwaliteit van het taxatierapport.

Het tuchtcollege overweegt dat een register taxateur verantwoordelijk is voor een juiste maatvoering in het taxatierapport. Niet elke fout levert een tuchtrechtelijk verwijt op. In het algemeen beoordeelt het tuchtcollege daarom alleen het laatste taxatierapport. Hier heeft de taxateur wel de meetstaat aangepast, maar niet de rest van het taxatierapport. Doordat hier sprake is van een aanzienlijke wijziging van de gebruiksoppervlakte, werkt dat ook door in de referentievergelijking. Dat het woonoppervlak met 20% toeneemt, maar deze toename niet leidt tot een wijziging in de keuze van de referentiepanden of de getaxeerde waarde, is zonder nadere onderbouwing niet te volgen. Daardoor is het laatste taxatierapport onvoldoende inzichtelijk en niet met de vereiste zorgvuldigheid en transparantie tot stand gekomen. Ook mist het tuchtcollege bij de taxateur zelfreflectie en het inzicht dat na een gemaakte fout uiterst zorgvuldig dient te worden gecommuniceerd om het aangetaste vertrouwen in het taxatieproces te herstellen. De klacht is gegrond en de taxateur krijgt een berisping opgelegd.