Klager heeft opdracht gegeven tot een taxatie van zijn woning. Hij vindt dat in de taxatie veel fouten staan in de omschrijving van de woning, en er is van een verkeerd gebruiksoppervlak uitgegaan (215m2 tegenover 176m2). Daardoor past de waarde niet in het beeld van recente verkopen van omliggende woningen.

De taxateur stelt dat bij de maatvoering uitgegaan is van de verstrekte plattegronden. Hij denkt dat klager niet op de hoogte is van de bruto/netto verhouding en de regelgeving.

Het tuchtcollege overweegt dat beoordeeld moet worden of de taxateur in redelijkheid tot de waardering is gekomen en hij hierbij zorgvuldig, objectief en transparant te werk is gegaan en de juiste uitgangspunten heeft gehanteerd. De Praktijkhandreiking Wonen bevat hierover geen dwingende voorschriften, maar praktische aanbevelingen waarvan afgeweken kan worden als daar aanleiding toe is. Een bijlage van de Praktijkhandreiking Wonen is de Meetinstructie Gebruiksoppervlakte Woningen. Daarin wordt uitgegaan van het inmeten van de woonoppervlakte per woonlaag. De taxateur heeft bij de hoorzitting expliciet erkend dat hij de oppervlakte niet met de hand heeft gemeten en dat de vermelde oppervlakte niet juist is. Daarmee is de taxateur afgeweken van de aanbevelingen in de Praktijkhandreiking zonder dat in het rapport toe te lichten. De taxateur is daarin tekortgeschoten.

Op opmerkingen van klager dat de oppervlakte en de waarde niet konden kloppen, heeft de taxateur niet inhoudelijk en adequaat gereageerd. De taxateur had na de – gehaaste – opname de moeite moeten nemen om alsnog de woning in te meten en zo nodig het rapport moeten aanpassen.

De slordigheden in de omschrijving beoordeelt het tuchtcollege als niet direct van invloed op de waarde en onvoldoende voor klachtwaardig gedrag.

De klacht is gegrond en als maatregel wordt een berisping opgelegd.