Een bedrijf heeft een waardering nodig van hun bedrijfspanden op verzoek van de bank vanwege financiering. Na ontvangst van de taxatierapporten heeft het bedrijf (klaagster) veel vragen en kritiekpunten. Er volgt een contrataxatie door een ander kantoor, met aanzienlijke verschillen. Klaagster wil een toelichting van de taxateurs, maar de taxateurs voelen daar niet veel voor. De opdrachtgever was de bank en die is tevreden. De onenigheid loopt verder op als de taxateurs dreigen met faillissementsaanvraag wegens de onbetaalde factuur van de taxatie.

Het bedrijf dient een klacht in bij het tuchtcollege tegen drie taxateurs en het taxatiekantoor. De taxateurs stellen dat zij deugdelijke rapporten hebben opgesteld na zorgvuldig onderzoek. De verschillen met de andere taxaties zijn (deels) verklaarbaar, o.a. door andere uitgangspunten en de waardering van de extra grond.

Het tuchtcollege verklaart de klacht tegen het bedrijf en tegen de 3e taxateur, wiens naam niet voorkomt in de rapporten, niet-ontvankelijk.

Tijdens de hoorzitting vraagt het tuchtcollege de taxateurs om in te gaan op de door klaagster gestelde vragen, omdat deze ook in het verweerschrift onbeantwoord zijn gebleven.

Het tuchtcollege overweegt dat het gaat om grote percelen, die maar voor een beperkt deel bebouwd zijn. De omschrijving in het taxatierapport van het niet-bebouwde deel van het perceel, is summier. Ook wordt in de rapporten geen melding gemaakt van de – zeer forse – investeringen in zonnepanelen en de bijbehorende subsidiestromen.

De taxateurs hebben op meerdere punten verklaard dat de bank niet vraagt om bepaalde aspecten apart op te nemen in de taxaties. Daar kan het tuchtcollege zich niet in vinden. Een register taxateur dient zorgvuldig onderzoek te doen naar het getaxeerde object, ongeacht de wens van de opdrachtgever.

Het tuchtcollege vindt de taxatierapporten op bepaalde punten te summier en onduidelijk, en begrijpt waarom er vragen zijn gerezen bij klaagster. Klaagster had groot belang bij de financiering waarvoor de rapporten werden opgesteld. Doel van een inzichtelijk en transparant taxatierapport is niet dat uitsluitend de taxateur en diens formele opdrachtgever weten hoe de taxateur tot een waardering gekomen is. De bedoeling is dat ook een derde – zoals klaagster in dit geval  – kan volgen hoe de taxateur tot zijn keuze is gekomen. Alleen dan kan aan een taxatierapport in het maatschappelijk en economisch verkeer vertrouwen worden ontleend.

Ook zijn de taxateurs niet zorgvuldig met de – terechte – vragen van klaagster omgegaan.

De klacht tegen de taxateurs die de rapporten hebben opgesteld en ondertekend, is gegrond en er wordt een waarschuwing opgelegd.