Kopers hebben een huis gekocht met een souterrain. Daar zijn wat problemen mee, en zij overwegen hun eerdere makelaar aansprakelijk te stellen. De advocaat van de kopers vraagt de Register-Taxateur (beklaagde) om na te gaan of de makelaar ten onrechte het souterrain als woonoppervlak heeft meegeteld. De taxateur zegt dat hij de makelaar kent als een goede vakgenoot.

De taxateur vraagt de verkoopbrochure op en zegt dat hij eerst de situatie ter plaatse wil bekijken. Hij gaat langs en concludeert dat de makelaar de juiste maatvoering heeft gebruikt. Daarom zegt hij tegen de advocaat dat hij geen taxatierapport zal opstellen, dat lijkt hem niet nodig.

Later krijgt de advocaat van de eerdere makelaar te horen dat hij zijn werk goed gedaan heeft. Dat had de makelaar van de taxateur gehoord. De advocaat is woedend: hoe kan de taxateur nu tegen de makelaar uit de school geklapt zijn?

De taxateur is zich van geen kwaad bewust, hij heeft geen taxatie uitgevoerd, hij heeft alleen informeel advies gegeven en niet eens een factuur gestuurd voor zijn werkzaamheden.

Het Tuchtcollege oordeelt dat de taxateur is gevraagd vanwege zijn deskundigheid, zodat ook op informeel advies de regels van NRVT en van Tucht van toepassing zijn. Maar dat de taxateur vertrouwelijke gegevens heeft gedeeld, daar is het Tuchtcollege niet van overtuigd. Het was de advocaat bekend dat makelaar en taxateur op goede voet stonden en elkaar tegenkwamen in het werk. De taxateur heeft zijn eigen mening gevormd en op die grond advies verstrekt. Dat is niet beïnvloed door contact met de makelaar. Het Tuchtcollege vindt niet dat de taxateur had moeten begrijpen dat hij zijn conclusie niet mocht delen met de makelaar.