Klager vindt dat een taxateur zijn woning veel te laag heeft gewaardeerd en verwijt de taxateur dat hij weigert om zijn rapport aan te passen.

De taxateur geeft aan dat hij achter zijn waardering staat en dat hij de woning minder hoog heeft getaxeerd omdat de woning dichtbij de snelweg ligt.

Het Tuchtcollege overweegt – zoals vaker – dat de hoogte van de getaxeerde waarde alleen marginaal kan worden getoetst: dus er kan alleen gekeken worden of de waardering op de juiste wijze tot stand is gekomen, niet of het genoemde getal klopt.

Het Tuchtcollege begrijpt dat een klager op een bepaalde waarde hoopt en teleurgesteld kan zijn over de waardering, maar de taxateur moet zijn eigen waardering bepalen, zonder invloed van de belanghebbenden. Dat volgt uit het beginsel van objectiviteit en onafhankelijkheid.

Het is dan ook terecht dat de taxateur achter zijn waardering blijft staan, ook als de klager het daarmee niet eens is. Terecht heeft de taxateur zijn waardering aan klager toegelicht.

Dat de ligging aan de snelweg reden was om de woning niet hoger te waarderen, staat volgens het Tuchtcollege wel erg summier vermeldt. Als de taxateur dat zo bepalend vond, had hij dat uitgebreider in het rapport mogen opnemen. Dan was het rapport inzichtelijker geweest. Maar er staat wel een zin over in het taxatierapport, zodat de klacht ongegrond is. Niet elke taxatie die – achteraf gezien – beter had gekund, levert tuchtrechtelijke verwijtbaarheid op.

De klacht wordt afgewezen.