Klager en ex-partner zijn gezamenlijk eigenaar van een woning. In verband met de beëindiging van hun relatie hebben beiden opdracht gegeven aan een partij om een bindend advies uit te brengen over de waarde van de woning.

De ex-partner van klager heeft – al voordat de opdracht tot voornoemde taxatie werd verstrekt – een andere register taxateur benaderd om de marktwaarde van de woning vast te stellen. Deze waarde is door de register taxateur vastgelegd in de vorm van een waarde-indicatie. Deze waarde-indicatie wordt nu door de ex-partner van klager ingebracht in een procedure voor de Raad van Arbitrage waarbij de waarde van de woning ter discussie staat.

In onderhavige kwestie heeft de taxateur naar aanleiding van een telefonisch verzoek van de ex-partner van klager – hij kende deze ex-partner van de tennisbaan – een informeel bezoek gebracht aan de woning. Hij is vervolgens in een gesprek met de ex-partner van klager tot een bedrag gekomen waarvoor het object naar zijn mening zou kunnen worden verkocht. Na herhaaldelijk aandringen van de ex-partner van klager heeft de taxateur deze indicatie van de marktwaarde op papier gezet.

De door de taxateur opgestelde waarde-indicatie omvat één pagina, staat niet op zijn officiële briefpapier en is niet door de taxateur ondertekend. Uit de stukken en het verhandelde ter zitting is gebleken dat het nooit de bedoeling was om een officieel stuk op te stellen. Bovendien is in het stuk een disclaimer opgenomen; er wordt expliciet aangegeven dat aan het stuk geen rechten kunnen worden ontleend.

Op basis van de feiten en omstandigheden wordt de door de taxateur afgegeven waarde-indicatie door het tuchtcollege gekwalificeerd als een verkoopadvies en niet als een professionele taxatiedienst (PTD). Hierbij heeft het tuchtcollege mede overwogen dat verweerder in het document geen melding heeft gemaakt van zijn RT-titel en evenmin heeft vermeld dat hij optreedt als taxateur.

Wel is het tuchtcollege van oordeel dat taxateur te veel is meegegaan met – en zich onder druk heeft laten zetten door – zijn opdrachtgever. Van de register taxateur mag worden verwacht dat hij vasthoudt aan zijn eigen professionele standaarden. Indien een opdrachtgever weigert om aan te geven voor welk doel de prijsopgave is bedoeld, dan dient de taxateur zijn conclusies te trekken en helderheid te eisen. Daarnaast had in de opgave moeten worden opgenomen: ‘verzocht in verband met voorgenomen verkoop’ dan wel had verweerder onder de gegeven omstandigheden moeten weigeren om een dergelijke verklaring op papier te zetten.

Nu uit het verhandelde ter zitting is gebleken dat de ex-partner van klager de taxateur onder druk heeft gezet en terzake bewust heeft misleid, is het tuchtcollege van oordeel dat de klacht weliswaar gegrond is doch niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. Het tuchtcollege ziet af van het opleggen van een maatregel.