Uitspraak in eerste aanleg: Taxateur gaat terecht niet mee in druk van opdrachtgevers en financier

Twee klagers dienen een klacht in tegen een taxateur die een taxatie heeft uitgevoerd van een woning. De woning is door klager 1 gekocht, klager 2 gaat de woning verbouwen. Voor de financiering is een taxatierapport nodig.

De taxateur heeft in het taxatierapport toegelicht dat hij de marktwaarde voor verbouwing stelt op € 405.000 en na verbouwing op € 660.000. Hij licht daarbij toe dat de verbouwingskosten zoals klager 2 heeft opgegeven, bij renovatie in eigen beheer, € 75.000 bedragen. Klager 2 heeft daarbij alleen materiaalkosten aangehouden en geen arbeidsloon of opslag gerekend. De taxateur schat dat de verbouwing met arbeidsloon en opslag (door een externe partij) € 170.000 zou bedragen.

De bank keurt het taxatierapport af en stelt dat de taxateur de toelichting weg moet laten. De taxateur weigert. De financiering ketst hierop af.

Klagers verwijten de taxateur dat door hem de (voordeligere) financiering niet is doorgegaan. Hij had uit moeten voeren wat de bank voorstelde.

De taxateur licht in zijn verweer toe dat een marktwaarde niet gebaseerd kan zijn op een persoonlijke situatie. Hij heeft dus terecht toegelicht wat de verbouwingskosten bij een externe partij zouden zijn. Ook de voorwaarden van de bank bepalen dat hij een verbouwingsspecificatie moet toetsen op aannemelijkheid.

Het tuchtcollege oordeelt dat de klacht ongegrond is; de taxateur is terecht niet meegegaan in de druk van klagers en de bank.

Klagers gaan in hoger beroep. Het tuchtcollege in hoger beroep komt tot dezelfde conclusies als het eerste tuchtcollege en bekrachtigt de uitspraak in eerste aanleg.