Een bedrijfspand wordt getaxeerd, omdat één vennoot uit de maatschap gaat. De maatschap is eigenaar van het pand. De uitgetreden vennoot kan zich niet verenigen met de uitkomst van het taxatierapport, dat door drie taxateurs gezamenlijk is opgesteld. Bewijsstukken ontbreken, de taxatie is summier onderbouwd en ten onrechte is er sprake van leegstand, het leegstaande deel van het pand had verhuurd kunnen worden.

Gezamenlijke rapportage

De taxateurs voeren als verweer aan dat het pand verhuurd is aan de bedrijven van de vennoten, waardoor afspraken niet alleen door marktomstandigheden zijn ingegeven. Waar mogelijk, is de waardering van het pand gebaseerd op onafhankelijke data. Door geen gebruik te maken van de werkelijke bedragen is voorkomen dat de interne afspraken tussen de eigenaren de bepaling van de marktwaarde zou beïnvloeden.

Onafhankelijke data

Zo maakte de taxateurs gebruik van de huurprijzen van kantoorpanden in de regio, waar ook sprake is van leegstand. Incentives bepalen daar de huurprijs: er lijkt sprake van een hoge huurprijs, maar door kortingen wordt beduidend minder betaald. De taxateurs baseerden zich op de ‘netto’ bedragen.

De onafhankelijke taxateur laat zich niet (ver)leiden

Het Tuchtcollege oordeelt dat de taxateurs terecht onderkenden dat de maatschap als eigenaar én verhuurder optreedt. Onderlinge afspraken zijn in deze situatie terecht niet als uitgangspunt genomen voor de waardering.

Het Tuchtcollege vindt dat de taxateurs de rug keurig recht hebben gehouden. Gezien de maatschappelijke rol van de taxateur, is het cruciaal dat deze zich niet laat (ver)leiden door individuele belangen en daarmee de onafhankelijkheid op het spel zet.

De klacht is ongegrond.