Klager dient een klacht in naar aanleiding van een rapport dat is opgesteld in het kader van een planschadeadvies voor een gemeente. De basis voor de planschadevergoeding is de getaxeerde waarde van het object. De taxateur heeft het rapport niet zelf opgesteld, maar is hier wel op enig moment inhoudelijk bij betrokken geraakt. Het rapport is opgesteld door een medewerker van de organisatie welke geen register taxateur, ingeschreven bij NRVT (verder: RT), is. De klacht wordt ingediend tegen de directeur als register taxateur en als algemeen directeur van de organisatie, omdat deze zich niet heeft gehouden aan de Gedrags- en Beroepsregels van NRVT.

Klager stelt dat consumenten die het taxatiegebied niet kennen, op het verkeerde been worden gezet doordat de organisatie op haar website het logo van NRVT voert. Taxaties worden ook door daartoe niet bevoegde personen (KRMT) uitgevoerd, terwijl de taxateur, als RT en algemeen directeur, niet ingrijpt. Een KRMT is niet gekwalificeerd om taxaties uit te voeren en dient niet op te treden als gerechtelijk deskundige op taxatiegebied omdat hij slechts beschikt over de basiskennis.

De taxateur voert aan de bedoelde taxatie niet te hebben uitgevoerd en hier ook op geen enkele wijze inhoudelijk bij betrokken te zijn geweest. Hij kan geen uitspraken over de taxatie doen omdat de zaak nog onder de rechter is. Bovendien ziet het tuchtrecht op de persoonlijke verantwoordelijkheid van de tuchtrechtelijk aangesproken beroepsbeoefenaar; klachten kunnen derhalve uitsluitend worden gericht tegen taxateurs die zelf een taxatie hebben uitgevoerd.

Het tuchtcollege oordeelt dat, voor zover het de klachtonderdelen betreft die betrekking hebben op de inhoud van het rapport, de taxateur het gelijk aan zijn zijde heeft. Klager is op dit vlak niet ontvankelijk nu onvoldoende vast is komen te staan dat de taxateur (mede)verantwoordelijk is voor het rapport. Klager kan echter wel worden ontvangen in zijn klachten voor zover deze de fundamentele beginselen betreffen waaraan iedere RT zich dient te houden. In dit geval is daarbij in het bijzonder van belang wat van een register taxateur mag worden verwacht als hij/zij werkzaam is in een organisatie waar naleving van fundamentele NRVT-beginselen niet of niet steeds voor de hand ligt, gelet op de doelen van die organisatie. Een RT die werkzaam is in een organisatie die als doel heeft het eenzijdig dienen van partijbelangen van cliënten, zal zich bijvoorbeeld hebben af te vragen hoe de door hem/haar na te leven beginselen van objectiviteit en onafhankelijkheid voldoende kunnen worden geborgd.

De taxateur heeft nagelaten om op te treden en binnen de organisatie te eisen dat volstrekte helderheid zou worden verschaft over de status van de taxatierapporten. Zo had hij kunnen bewerkstelligen dat de organisatie het NRVT-logo niet meer zou gebruiken en op de website uitdrukkelijk zou vermelden dat binnen de organisatie taxatierapporten kunnen worden uitgebracht door een register taxateur en door anderen die geen register taxateur zijn. Hij had ook kunnen bewerkstelligen dat de organisatie niet meer claimt dat door anderen dan een RT uitgebrachte rapporten aan NRVT-eisen voldoen, omdat dit suggereert dat dit in een tuchtprocedure verifieerbaar zou zijn. Verder had hij kunnen bewerkstelligen dat in de inleiding van de taxatierapporten uitdrukkelijk wordt vermeld of de taxateur RT is of niet. Natuurlijk kan inhoudelijke deskundigheid aanwezig zijn bij een taxateur die geen RT is. Er mag derhalve informatie worden opgenomen waaruit die deskundigheid blijkt, zolang maar duidelijk is dat die deskundigheid niet geverifieerd en geborgd is door NRVT.

Dit alles had van de taxateur verwacht mogen worden, ongeacht de vraag of hij leidinggevende is of niet. Als leidinggevende was het voor de taxateur echter nog veel eenvoudiger om de noodzakelijke aanpassingen door te voeren. Door niet op te treden, heeft de taxateur het beroep van register taxateur in diskrediet gebracht, wat een weerslag heeft op de uitoefening van de functie van RT. Dit terwijl er een groot maatschappelijk belang bestaat bij een duidelijke en uniforme certificering van de taxateur als RT met de bijbehorende waarborgen voor iedere belanghebbende bij een deugdelijke en professionele waardering van vastgoed. De taxateur heeft echter juist meegewerkt aan versluiering van het belang van taxatie door een RT en van de rol van een RT in het maatschappelijk verkeer.

Het tuchtcollege oordeelt de klacht in onderdeel 3 gegrond. Gezien het feit dat de taxateur al eerder een maatregel opgelegd heeft gekregen, en de taxateur de situatie bewust heeft laten bestaan dan wel voortbestaan, wordt de overtreding hem zwaar aangerekend en krijgt de taxateur een voorwaardelijke schorsing met een boete opgelegd.

Uitspraak in hoger beroep: Helderheid over begrip ‘in volle omvang’ in hoger beroep - Klacht tegen directeur van kantoor in hoger beroep toch ongegrond