NRVT stelt naar aanleiding van audits dat in diverse taxatierapporten essentiële informatie ontbreekt. Zo is de marktwaarde niet onderbouwd, is het concept bijzonder uitgangspunt niet juist toegepast (in het eerste taxatierapport), is het aanvangsrendement niet onderbouwd (in het tweede en derde taxatierapport) en is de referentieanalyse onvoldoende (in het derde taxatierapport). Hierdoor zijn de berekeningen en opbouw van de geschatte waarde niet inzichtelijk en de overwegingen van de taxateur voor een derde niet te volgen.  De rapporten voldoen daarmee niet aan de eisen zoals gesteld in het Reglement Gedrags- en Beroepsregels.

Het tuchtcollege volgt NRVT hierin. De klacht is gegrond.

Bij tekortkomingen van geringe betekenis kan een maatregel achterwege blijven. Wanneer het gaat om meer dan geringe tekortkomingen/onzorgvuldigheden, en de taxateur deze erkent en er blijk van heeft gegeven daarvan te hebben geleerd door bijvoorbeeld zijn werkwijze erop aan te passen, geldt als uitgangspunt een waarschuwing. Bij ernstiger gebreken, of als de kwaliteit van een taxatierapport ver onder de maat is, is het opleggen van een berisping meer passend. Voor een beslissing tot het opleggen van een nog zwaardere maatregel kan de mate van persoonlijke verwijtbaarheid en het met het taxatierapport verkregen economisch voordeel mede van invloed zijn. Is er sprake van een lang tijdsverloop tussen de audit en de mededeling dat een tuchtprocedure zal worden gestart, dan kan dat leiden tot een minder zware maatregel.

In dit geval is sprake van meerdere tekortkomingen in rapporten waarin in het maatschappelijk economisch verkeer ten onrechte vertrouwen kan zijn ontleend. Daarom is een berisping in dit geval passend.