Een taxateur stelt twee taxatierapporten op van dezelfde woning, een paar maanden na elkaar. Klager zegt dat hij daardoor in de problemen is geraakt bij de financiering van een verbouwing. De taxateur heeft hem veel te lang laten wachten, een toezegging gedaan over de waarde die niet nagekomen is, en heeft niet gereageerd op de vele verzoeken om antwoorden. Ook heeft hij klager energiebesparende maatregelen willen opdringen.

De taxateur heeft een heel ander verhaal. Hij kreeg het verzoek een gevalideerd taxatierapport op te stellen, maar het bleek te gaan om een verbouwing. Helaas was er nog geen verbouwingsspecificatie, de verbouwing bestond alleen nog maar in de gedachten van de klager. Dat was lastig taxeren. Dat hij een toezegging gedaan heeft ontkent hij. Dat zou ook niet kunnen, omdat dat sterk afhangt van wat er verbouwd zou worden en op welke wijze. De taxateur vindt dat klager hem niet juist heeft geïnformeerd. Klager had een offerte van een aannemer vóór het eerste rapport ontvangen, maar heeft die pas maanden later aan de taxateur doorgestuurd. Daardoor was een geheel nieuw tweede rapport nodig. Het validatie-instituut weigerde het eerste rapport open te stellen.

Het Tuchtcollege vindt dat de taxateur duidelijker had moeten zijn naar de klager. Had hij deze opdracht – taxeren van een verbouwing zonder specificaties – wel moeten aannemen? Achteraf vindt de taxateur dat ook. Nu begint hij er alleen aan als de onderbouwing meegeleverd wordt.

Het Tuchtcollege oordeelt dat de taxateur geprobeerd heeft zijn klant te helpen, en zich heeft laten verleiden om werkzaamheden op zich te nemen die buiten zijn verantwoordelijkheden als Register-Taxateur lagen. Zoals het opstellen van een verbouwingsspecificatie toen zijn klant daar niet mee kwam. Daardoor kan die het idee hebben gekregen dat hem iets opgedrongen werd.

Een toezegging lijkt het Tuchtcollege onaannemelijk gezien het stadium van de verbouwing. Ook dat de taxateur niet op elk van de vele berichten en e-mails heeft gereageerd, is niet verwijtbaar.  

Het Tuchtcollege vindt dat de taxateur de nodige moeite heeft gedaan om de onvoldoende gespecificeerde opdracht, verstrekt door een opdrachtgever die hem te laat heeft voorzien van gegevens, toch uit te voeren. Daarmee heeft hij niet in strijd met de regels van NRVT gehandeld. De klacht is ongegrond.