Klager heeft een klacht ingediend omdat de taxateur de situatie en toestand van de buitenruimte van de woning niet goed zou hebben weergegeven in het rapport. Klager stelt hierdoor te zijn benadeeld.

Ten aanzien van het eerste klachtonderdeel, dat de taxateur uitgegaan zou zijn van een foutief metrage van de buitenruimte, oordeelt het tuchtcollege dat hierbij sprake is van een misverstand. De taxateur heeft terecht gebruik gemaakt van de gegevens in de koopovereenkomst en de bij het taxatierapport gevoegde kadastrale uittreksel en kadastrale kaart, dit conform de reglementen van NRVT.

Ten aanzien van het tweede klachtonderdeel stelt klager dat de taxateur een deel van de buitenruimte, gelegen achter het schuurtje, niet heeft opgenomen in zijn rapport. De taxateur geeft aan er bij de inspectie vanuit te zijn gegaan dat het schuurtje op de erfgrens was geplaatst. Voor de waardering van het object is de taxateur uitgegaan van 137 m2, zoals opgenomen in de koopovereenkomst en de kadastrale kaart. Ook de referentieobjecten hebben een perceeloppervlakte van 137 m2. Het tuchtcollege vindt dit niet onaannemelijk. Door klager is hier niet voldoende onderbouwd dat de grond achter het schuurtje niet is meegenomen in de waardering van het object.

In het derde klachtonderdeel stelt klager dat de taxateur de buitenruimte niet goed heeft ingemeten, als gevolg waarvan de door klager geplande uitbouw niet mogelijk was. Ook hier kan het tuchtcollege de taxateur volgen in zijn verweer, waar deze stelt dat het inmeten van de buitenruimte niet tot de werkzaamheden van de taxateur behoort. Waardering van de buitenruimte vindt plaats op basis van de kadastrale kaart en de gegevens in de koopovereenkomst.

De klacht is ongegrond.