Klager is mede-eigenaar van een woning met daarbij een aantal verhuurde appartementen. Klager vindt dat de taxateur niet tot een juiste waardering is gekomen.

Het Tuchtcollege herhaalt dat een juiste waardering alleen marginaal kan worden getoetst. Het Tuchtcollege kan wel toetsen of de taxateur de waarde op de juiste wijze onderbouwd heeft. Hier heeft de taxateur aangegeven dat hij geen gebruik heeft gemaakt van referenties, omdat het om een uniek pand gaat. Dat overtuigt het Tuchtcollege niet: als er geen referenties zijn in de directe omgeving, moet de taxateur zoeken in een breder gebied of verder terug in de tijd.

Maar waar de taxateur zich dan wel op gebaseerd heeft, blijkt niet uit het taxatierapport. De taxateur heeft toegelicht dat hij de huuropbrengsten heeft herberekend, maar de berekening is niet bij het rapport gevoegd.

Omdat de onderbouwing en de gehanteerde methode in het rapport onvoldoende duidelijk zijn, is het rapport onvoldoende inzichtelijk, zodat het rapport niet voldoet aan het fundamentele beginsel van zorgvuldigheid en transparantie, zoals vastgelegd in artikel 12 van het RGB.

Ook wijst het Tuchtcollege erop dat de taxateur alleen is ingeschreven in de kamer Wonen en dat hij in het rapport niet heeft opgenomen waarom hij zich vakbekwaam achtte om een verhuurd object met horecabestemming te kunnen taxeren.

De klacht is gegrond en de taxateur krijgt een berisping opgelegd.