Een gemeente heeft opdracht gegeven voor een woningtaxatie. De eigenaars zijn het niet eens met de taxatie. Zij vinden de taxatie onvolledig en onjuist. Er is volgens klagers onvoldoende rekening gehouden met gebreken en achterstallig onderhoud, er zijn scheuren die wijzen op funderingsproblemen en verzakkingen. Toch stelt de taxateur dat de staat van onderhoud voldoende is. De taxateur stelt dat hij de herstelkosten verdisconteerd heeft in de waardering, maar er is geen gevolgschade door het uitblijven van onderhoud.

Het Tuchtcollege wijst erop dat het modelrapport beperkt ruimte biedt om bevindingen weer te geven. Dat de taxateur de onderhoudstoestand als voldoende heeft beoordeeld. Dat betekent niet dat er niets meer aan de woning hoeft te worden gedaan, maar dat er geen herstelkosten noodzakelijk zijn om erger te voorkomen. Scheurvorming wijst – zeker bij oudere woningen – niet direct op funderingsproblemen. Niet gebleken is dat de taxateur hierbij onzorgvuldig te werk is gegaan.

Ook zijn de referentiepanden goed beschreven en is in de analyse inzichtelijk waarom de referenties – ondanks verschil in onderhoud en luxe – met elkaar kunnen worden vergeleken.

De klacht wordt ongegrond verklaard.